๔๖๖.
ความสงบระงับเป็นความสงบสุข
๔๖๗.
ไม่มีสุขอื่นนอกจากความสงบ
๔๖๘.
นิพพานคือความดับสนิทแห่งทุกข์เป็นสุขอย่างยิ่ง
๔๖๙.
พระพุทธเจ้ามาบังเกิดเพื่อทำให้เกิดความสุข
๔๗๐.
การสั่งสอนธรรมทำให้เป็นสุข
๔๗๑.
ไม่พบเห็นคนพาลเป็นสุขแท้
๔๗๒.
ผู้แผ่เมตตาเป็นสุขทั้งหลับและตื่น
๔๗๓.
การทำประโยชน์ให้แก่ผู้ไม่รู้จักประโยชน์ไม่เกิดความสุข
๔๗๔.
เพราะความไว้ใจกันจึงเกิดภัย
๔๗๕.
เพราะอยู่ด้วยกันนานนัก คนที่รักก็มักหน่าย
๔๗๖.
คบคนใดก็เป็นเช่นคนนั้น
๔๗๗.
อยู่กับศัตรูคืนหนึ่งสองคืนก็เป็นทุกข์เหมือนหนึ่งปี
๔๗๘.
อยู่ร่วมกับคนพาลเป็นทุกข์ เหมือนอยู่ร่วมกับศัตรู
๔๗๙.
อยู่ร่วมกับนักปราชญ์เป็นสุข เหมือนสมาคมกับญาติ
๔๘๐.
สมาคมกับคนดีก็มีความสุข
๔๖๘.
นิพพานคือความดับสนิทแห่งทุกข์เป็นสุขอย่างยิ่ง
๔๖๙.
พระพุทธเจ้ามาบังเกิดเพื่อทำให้เกิดความสุข
๔๗๐.
การสั่งสอนธรรมทำให้เป็นสุข
๔๗๑.
ไม่พบเห็นคนพาลเป็นสุขแท้
๔๗๒.
ผู้แผ่เมตตาเป็นสุขทั้งหลับและตื่น
๔๗๓.
การทำประโยชน์ให้แก่ผู้ไม่รู้จักประโยชน์ไม่เกิดความสุข
๔๗๔.
เพราะความไว้ใจกันจึงเกิดภัย
๔๗๕.
เพราะอยู่ด้วยกันนานนัก คนที่รักก็มักหน่าย
๔๗๖.
คบคนใดก็เป็นเช่นคนนั้น
๔๗๗.
อยู่กับศัตรูคืนหนึ่งสองคืนก็เป็นทุกข์เหมือนหนึ่งปี
๔๗๘.
อยู่ร่วมกับคนพาลเป็นทุกข์ เหมือนอยู่ร่วมกับศัตรู
๔๗๙.
อยู่ร่วมกับนักปราชญ์เป็นสุข เหมือนสมาคมกับญาติ
๔๘๐.
สมาคมกับคนดีก็มีความสุข
