พุทธภาษิต ๙๑๙ บท
๑๘๖.
ความป่วยไข้เหมือนได้ลาภอย่างใหญ่หลวง
๑๘๗.
ความหิวเป็นโรคอย่างร้ายแรง
๑๘๘.
ไม่มีสังขารใดที่ยืนยงคงอยู่
๑๘๙.
สังขารผันแปรไปไม่เที่ยงแท้
๑๙๐.
โอกาสที่ดีพร้อมย่อมหาได้ยาก
๑๙๑.
การได้พบพระพุทธเจ้าบ่อยๆ ย่อมหาได้ยาก
๑๙๒.
อย่าปล่อยให้โอกาสล่วงเลยไปเสีย
๑๙๓.
อายุวัยผ่านไปเหมือนครู่เดียว
๑๙๔.
วันเวลาพัดพาสรรพสัตว์ไปพร้อมกับเวลาที่ผ่านไป
๑๙๕.
โอกาสย่อมผ่านพ้นคนหนุ่มผู้ทอดทิ้งการงานไปเสีย
๑๙๖.
โอกาสย่อมผ่านพ้นคนโง่ผู้คอยฤกษ์ยามอยู่
๑๙๗.
ประโยชน์เป็นตัุวฤกษ์อยู่แล้ว ดวงดาวจะทำอะไรให้ได้
๑๙๘.
อำนาจวาสนาเป็นใหญ่ในโลก
๑๙๙.
ความงามความดีเป็นเครื่องดึงดูดทรัพย์
๒๐๐.
ไม่มีฝีมือในการทำงานย่อมฝีดเคือง
๒๐๑.
ขึ้นชื่อทำอะไรเป็นสักอย่างก็เลี้ยงชีพได้
๒๐๒.
รู้จักประมาณในการให้เป็นคนดี
๒๐๓.
ความละอายชั่วและความกลัวบาป ช่วยคุ้มครองโลกไว้
๒๐๔.
ความเมตตาช่วยหล่อเลี้ยงโลก
๒๐๕.
ความริษยาทำให้โลกพินาศ
