พุทธภาษิต ๙๑๙ บท
๑๗๑.
ผู้ประพฤติธรรมย่อมอยู่เป็นสุข
๑๗๒.
ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม
๑๗๓.
ผู้ประพฤติธรรมไม่ไปสู่ที่ชั่ว
๑๗๔.
ผู้ตั้งอยู่ในธรรมย่อมมีเกียรติ
๑๗๕.
ผู้ต้ังอยู่ในธรรมย่อมไม่ทำชั่ว
๑๗๖.
ไม่ควรยึดมั่นถือมั่นในสิ่งท้ังปวง
๑๗๗.
ควรพิจารณาสภาวธรรมเหมือนดั่งลูกคลื่น
๑๗๘.
สิ่งท้ังหลายย่อมเป็นไปตามธรรมดาของมันเอง
๑๗๙.
ผู้มีธรรมควรมีความหนักแน่นในธรรม
๑๘๐.
ควรเว้นจากสิ่งธรรมดาที่ไม่ดีงามเสีย
๑๘๑.
บัณฑิตควรกระทำแต่สิ่งที่ดีงาม
๑๘๒.
มรรคแปดเป็นหนทางไปสู่ความรอดโดยปลอดภัย
๑๘๓.
ความหมดจดจากกิเลสทั้งปวง เป็นความพ้นทุกข์โดยสิ้นเชิง
๑๘๔.
ธรรดาสิ่งใดเกิดขึ้น สิ่งน้ันย่อมดับไปเป็นธรรมดา
๑๘๕.
ธรรมดาสิ่งน้ันเกิดขึ้น
สิ่งน้ันย่อมผันแปรไปตามแต่เครื่องประกอบจะเป็นไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น