วันอาทิตย์ที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2559

พุทธภาษิต ๙๑๙ บท (ชุดที่ ๓๙)


๖๔๖.
สรรเสริญคนที่ควรนินทา นินทาคนที่ควรสรรเสริญ 
เหมือนอมความช่ั่วร้ายไว้ในปาก 
ย่อมปราศจากสุขเพราะสิ่งที่อมไว้น้ัน

๖๔๗.
ถ้อยคำต้ังพันประโยคไม่เกิดประโยชน์ 
คำพูดประโยคเดียวดีกว่า ถ้าฟังแล้วเกิดความสงบระงับได้

๖๔๘.
ผู้มีปัญญาเฉลียดฉลาด อาจก่อร่างสร้างตัวได้ด้วยทุนทรัพย์น้อยๆ  เหมือนก่อไฟแต่น้อยลุกขึ้นเป็นกองไฟฉนั้น

๖๔๙.
ไม่ควรปล่อยวันเวลาให้ผ่านไป มากหรือน้อยก็ตาม
เพราะวันคืนล่วงไป 
โอกาสที่จะทำประโยชน์ให้ชีวิตย่อมผ่านไปด้วย

๖๕๐.
ขวนขวายในการงานเป็นผู้ไม่ประมาท 
ฉลาดในการจัดทำการงาน เลี้ยงชีพเหมาะสมกับฐานะ
ย่อมรักษาทรัพย์ที่หามาได้

๖๕๑.
เมื่อยังมีกำลังพากเพียรอยู่  ผู้มีปัญญาย่อมหลีกชั่วในโลกนี้เสีย
เหมือนคนมีตาหลีกทางที่ไม่สะดวกเสียฉันนั้น

๖๕๒.
คนต้ังใจดีมีความพากเพียร มีชีวิตอยู่เพียงวันเดียว
ยังดีกว่าคนเกียจคร้านมีความเพียรน้อย มีชีวิตอยู่ต้ังร้อยปี

๖๕๓.
ธรรมดาหญ้าย่อมไม่ประมาณความหนาวร้อนว่ามากฉันใด
คนทำงานไม่ประมาณว่าหนาวร้อนย่อมเป็นสุข 
การงานก็ไม่เสื่อม

๖๕๔.
คนคนเดียวทีเชื่อมั่นในพระรัตนตรัย มีปัญญา มีศีล มีธรรม ย่อมเป็นประโยชน์แก่พวกพ้องพงศ์พันธุ์เป็นอันมาก 


วันจันทร์ที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2559

พุทธภาษิต ๙๑๙ บท (ชุดที่ ๓๘)

๖๓๖.
นายโคบาลย่อมตีต้อนโคไปฉันใด 
ความแก่และความตายย่อมไล่ต้อนอายุแ๖๔๐.
ละชีวิตไปฉันนั้น

๖๓๗.
หม้อดินที่ช่างป้ันหม้อขึ้นแล้ว 
ย่อมแตกทำลายไปในที่สุดฉันใด 
ชีวิตก็มีความตายเป็นที่่สุดฉันน้ัน

๖๓๘.
สายน้ำทีไหลล้นฝั่งย่อมพัดพาต้นไม้ชายตลิ่งไปฉันใด
ความแก่และความตายย่อมพัดพาชีวิตไปฉันน้้น

๖๓๙.
ควรกล่าวแต่คำดีเท่าน้้น ไม่ควรกล่าวคำชั่วเลย 

กล่าวคำดีเกิดผลดี กล่าวคำชั่วเกิดผลร้าย

๖๔๐.
การกล่าวคำที่ไม่ทำให้ตนเดือดร้อน ไม่ทำลายผู้อื่นด้วย จึงจะเป็นวาจา สุภาษิตคือคำพูดที่ดีมีคติควรฟังควรคิด

๖๔๑.
ไม่ควรพูดมากเกินไป ไม่ควรนิ่งเสียท้้งหมด
เมื่อถึงคราวพูดก็ควรพูดถ้อยคำที่ไม่ฝั่นเฝือ 
พอฟังได้เนื้อได้ความ

๖๔๒.
ควรกล่าวแต่ถ้อยคำไพเราะอ่อนหวานน่าฟังเท่านั้น เพราะผู้ฟังย่อมไม่ชอบคำพูดหยาบคาย 
ชอบแต่คำพูดไพเราะอ่อนหวานทุกคน

๖๔๓.
คนพาลพูดคำหยาบคายย่อมทำลายตัวเอง เหมือนขวานอันเกิดอยู่ทีปากของผู้นั้น ย่อมฟันตัวของเขาเอง

๖๔๔.
ทำแล้วจึงพูด ไม่ทำก็ไม่ควรพูด
บัณฑิตย่อมรู้ว่าคนที่ไม่ทำอะไรก็ดีแต่พูดเท่านั้น

๖๔๕.
ผู้ใดเป็นพยานเบิกความเท็จ  เพราะเห็นแก่ตนก็ดี เพราะเห็นแก่ผู้อื่นก็ดี เพราะเห็นแก่ทรัพย์ก็ดี  พึงรู้ว่าผู้น้ันเป็นคนเลวทราม