พุทธภาษิต ๙๑๙ บท (ชุดที่ ๓๙)

๖๔๖.
สรรเสริญคนที่ควรนินทา นินทาคนที่ควรสรรเสริญ 
เหมือนอมความช่ั่วร้ายไว้ในปาก 
ย่อมปราศจากสุขเพราะสิ่งที่อมไว้น้ัน

๖๔๗.
ถ้อยคำต้ังพันประโยคไม่เกิดประโยชน์ 
คำพูดประโยคเดียวดีกว่า ถ้าฟังแล้วเกิดความสงบระงับได้

๖๔๘.
ผู้มีปัญญาเฉลียดฉลาด อาจก่อร่างสร้างตัวได้ด้วยทุนทรัพย์น้อยๆ  เหมือนก่อไฟแต่น้อยลุกขึ้นเป็นกองไฟฉนั้น

๖๔๙.
ไม่ควรปล่อยวันเวลาให้ผ่านไป มากหรือน้อยก็ตาม
เพราะวันคืนล่วงไป 
โอกาสที่จะทำประโยชน์ให้ชีวิตย่อมผ่านไปด้วย

๖๕๐.
ขวนขวายในการงานเป็นผู้ไม่ประมาท 
ฉลาดในการจัดทำการงาน เลี้ยงชีพเหมาะสมกับฐานะ
ย่อมรักษาทรัพย์ที่หามาได้

๖๕๑.
เมื่อยังมีกำลังพากเพียรอยู่  ผู้มีปัญญาย่อมหลีกชั่วในโลกนี้เสีย
เหมือนคนมีตาหลีกทางที่ไม่สะดวกเสียฉันนั้น

๖๕๒.
คนต้ังใจดีมีความพากเพียร มีชีวิตอยู่เพียงวันเดียว
ยังดีกว่าคนเกียจคร้านมีความเพียรน้อย มีชีวิตอยู่ต้ังร้อยปี

๖๕๓.
ธรรมดาหญ้าย่อมไม่ประมาณความหนาวร้อนว่ามากฉันใด
คนทำงานไม่ประมาณว่าหนาวร้อนย่อมเป็นสุข 
การงานก็ไม่เสื่อม

๖๕๔.
คนคนเดียวทีเชื่อมั่นในพระรัตนตรัย มีปัญญา มีศีล มีธรรม ย่อมเป็นประโยชน์แก่พวกพ้องพงศ์พันธุ์เป็นอันมาก