พุทธภาษิต ๙๑๙ บท
๓๔๖.
พ่อแม่เป็นพระพรหมของลูก
๓๔๗.
บิดามารดาเป็นบูรพาจารย์ของบุตร
๓๔๘.
บิดามารดาเป็นผู้ควรกราบไหว้ของบุตร
๓๔๙.
สตรีเป็นศัตรูของผู้ประพฤติพรหมจรรย์
๓๕๐.
สตรีเป็นเครื่องใช้สูงสุดของบุรษ
๓๕๑.
สตรีที่ฉลาดย่อมเคารพสามีและผู้ที่ควรนับถือทั่วไป
๓๕๒.
สามีเป็นสัญลักษณ์รู้ได้ของสามี
๓๕๓.
ภรรยาผู้เชื่อฟังสามีเป็นภรรยาประเสริฐ
๓๕๔.
บุตรที่เชื่อฟังถ้อยคำเป็นบุตรที่ประเสริฐ
๓๕๕.
บุตรเป็นวัตถุที่ประสงค์ของมนุษย์
๓๕๖.
ควรมีกิริยาวาจาอ่อนหวานอย่าหยาบคาย
๓๕๗.
ผู้มีคุณงามความดี ควรรักษาคุณงามความดีของตนไว้
๓๕๘.
จงปกป้องภัยที่ยังไม่มาถึง
๓๕๙.
บุญกุศลโจรปล้นไปไม่ได้
๓๖๐.
ยามสิ้นชีพเป็นสุขด้วยบุญกุศล
๓๖๑.
ผู้สร้างสมบุญกุศลเป็นผู้มีความสุข
๓๖๒.
บุญเป็นที่ยึดเหนี่ยวของวิญญาณในโลกหน้า
๓๖๓.
การกระทำบุญกุศลทำให้เป็นสุข
๓๖๔.
ทุกๆชีวิตมีแตกสลายและความตายเป็นที่สุด
๓๖๕.
นักปราชญ์ว่าชีวิตนี้สั้นนัก
๓๖๖.
จะขอร้องผัดเวลาความตายกับพญามัจจุราชไม่ได้เลย
๓๖๗.
เมื่อความแก่ชราเข้าย่ำยีน้้น ไม่มีผู้ใดป้องกันได้
๓๖๘.
เมื่อจะถึงที่ตายนั้นไม่มีผู้ใดป้องกันได้
๓๖๙.
เมื่อหมดลมแล้วทรัพย์สักนิดก็ไม่ติดตามไป
๓๗๐.
เอาทรัพย์มาป้องกันความแก่ไว้ไม่ได้
๓๕๓.
ภรรยาผู้เชื่อฟังสามีเป็นภรรยาประเสริฐ
๓๕๔.
บุตรที่เชื่อฟังถ้อยคำเป็นบุตรที่ประเสริฐ
๓๕๕.
บุตรเป็นวัตถุที่ประสงค์ของมนุษย์
๓๕๖.
ควรมีกิริยาวาจาอ่อนหวานอย่าหยาบคาย
๓๕๗.
ผู้มีคุณงามความดี ควรรักษาคุณงามความดีของตนไว้
๓๕๘.
จงปกป้องภัยที่ยังไม่มาถึง
๓๕๙.
บุญกุศลโจรปล้นไปไม่ได้
๓๖๐.
ยามสิ้นชีพเป็นสุขด้วยบุญกุศล
๓๖๑.
ผู้สร้างสมบุญกุศลเป็นผู้มีความสุข
๓๖๒.
บุญเป็นที่ยึดเหนี่ยวของวิญญาณในโลกหน้า
๓๖๓.
การกระทำบุญกุศลทำให้เป็นสุข
๓๖๔.
ทุกๆชีวิตมีแตกสลายและความตายเป็นที่สุด
๓๖๕.
นักปราชญ์ว่าชีวิตนี้สั้นนัก
๓๖๖.
จะขอร้องผัดเวลาความตายกับพญามัจจุราชไม่ได้เลย
๓๖๗.
เมื่อความแก่ชราเข้าย่ำยีน้้น ไม่มีผู้ใดป้องกันได้
๓๖๘.
เมื่อจะถึงที่ตายนั้นไม่มีผู้ใดป้องกันได้
๓๖๙.
เมื่อหมดลมแล้วทรัพย์สักนิดก็ไม่ติดตามไป
๓๗๐.
เอาทรัพย์มาป้องกันความแก่ไว้ไม่ได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น