พุทธภาษิต๙๑๙ บท ชุดที่ ๑๓

พุทธภาษิต ๙๑๙ บท

๓๑๑.

ชื่อเสียงของคนดีย่อมหอมทวนลม

๓๑๒.

ไม่ยึดมั่นถือมั่นย่อมพ้นทุกข์

๓๑๓.

คนโง่รู้ว่าตัวโง่ ยังเป็นคนฉลาดได้เพราะรู้ตัว

๓๑๔.

คนโง่ไม่มีกำลังปกครองหมู่คณะให้เรียบร้อยได้

๓๑๕.

คนโง่เป็นหัวหน้าคนไม่ได้

๓๑๖.

คนโง่เอาแต่เพ่งโทษผู้อื่นเป็นกำลัง

๓๑๗.

คนชั่วไปไหนก็ไม่มีคนรู้จัก

๓๑๘.

คนชั่วย่อมไปสู่นรก

๓๑๙.

คนปัญญาทราม  แนะนำในทางที่ไม่ถูกไม่ควร

๓๒๐.

คนโง่ทำสิ่งที่ไม่ใช่ธุระ

๓๒๑.
คนปัญญาทรามย่อมทำลายประโยชน์

๓๒๒.
คนปัญญาทรามย่อมก่อการประทุษร้าย

๓๒๓.
โจรผู้ร้ายเป็นผู้ล้างผลาญในโลก 

๓๒๔.
ผู้รู้ดีเป็นผู้เจริญรุ่งเรือง 

๓๒๕.
ผู้ไม่รู้เป็นผู้เสื่อมทราม

๓๒๖.
ผู้รักใคร่ในธรรมเป็นผู้เจริญ

๓๒๗.
ผู้เกลียดชังธรรมเป็นผู้เสื่อม

๓๒๘.
ผู้ให้เครื่องสักการะ ย่อมได้รับเครื่องสักการะ


๓๒๙.
ผู้เคารพย่อมมีผู้เคารพ

๓๓๐.
ผู้บูชาย่อมได้รับการบูชา