๔๙๖.
ไม่ควรผูกความสนิทชิดชอบกันคนชั่ว
๔๙๗.
อย่าสมาคมกับคนพาลซึ่งเป็นศัตรูของเราอยู่ทุกเมื่อ
๔๙๘.
ไม่ควรพร่าประโยชน์ของเรา เพื่อประโยชน์ของเขาซึ่งมากกว่า
รู้จักประโยชน์ของตนแล้วจงขวนขวายในประโยชน์น้ัน
๔๙๙.
จงทำตนอย่างที่สอนคนอื่น ผู้ฝึกฝนตนดีแล้ว
จึงควรฝึกสอนผู้อื่น เพราะท่านว่าตนนี้ฝึกสอนยาก
๕๐๐.
บัณฑิตพึงต้ังตนอยู่ไว้ในคุณธรรมอันสมควรก่อน จึงพร่ำสอนผู้อื่นภายหลัง จึงเป็นคนฉลาดไม่เศร้าหมอง
๕๐๑.
คนฉลาดไม่ประมาทเมื่อคนอื่นประมาท ตื่นอยู่เมื่อผู้อื่นหลับ ย่อมทิ้งผู้อื่นไปเหมือนม้าหนุ่มทิ้งม้าแก่ไปฉนั้น
๕๐๒.
คนที่ขยันมีความสำนึกตน การงานเรียบร้อยใคร่ครวญก่อนจึงทำ มีความระมัดระวัง มีคุณธรรมในชีวิต ไม่มัวประมาทย่อมเจริญด้วยยศยิ่งๆขึ้นไป
๕๐๓.
ไม่เย่อหยิ่งมัวเมา ไม่ยินดีคลุกคลีในกาม ไม่ประมาท มีใจสงบเพ่งพิจารณา ย่อมมีสุขอย่างยิ่ง
๕๐๔.
โอกาสย่อมล่วงเลยคนหนุ่มผู้ทอดทิ้งการงาน ด้วยอ้างว่าหนาวนัก ร้อนนัก เย็นนัก
๕๐๕.
คนพาลมีปัญญาทราม ทำความชั่วอยู่ก็ไม่รู้สึก ย่อมเดือดร้อนใจ เพราะการทำชั่วของตนเหมือนถูกไฟเผา
๔๙๗.
อย่าสมาคมกับคนพาลซึ่งเป็นศัตรูของเราอยู่ทุกเมื่อ
๔๙๘.
ไม่ควรพร่าประโยชน์ของเรา เพื่อประโยชน์ของเขาซึ่งมากกว่า
รู้จักประโยชน์ของตนแล้วจงขวนขวายในประโยชน์น้ัน
๔๙๙.
จงทำตนอย่างที่สอนคนอื่น ผู้ฝึกฝนตนดีแล้ว
จึงควรฝึกสอนผู้อื่น เพราะท่านว่าตนนี้ฝึกสอนยาก
๕๐๐.
บัณฑิตพึงต้ังตนอยู่ไว้ในคุณธรรมอันสมควรก่อน จึงพร่ำสอนผู้อื่นภายหลัง จึงเป็นคนฉลาดไม่เศร้าหมอง
๕๐๑.
คนฉลาดไม่ประมาทเมื่อคนอื่นประมาท ตื่นอยู่เมื่อผู้อื่นหลับ ย่อมทิ้งผู้อื่นไปเหมือนม้าหนุ่มทิ้งม้าแก่ไปฉนั้น
๕๐๒.
คนที่ขยันมีความสำนึกตน การงานเรียบร้อยใคร่ครวญก่อนจึงทำ มีความระมัดระวัง มีคุณธรรมในชีวิต ไม่มัวประมาทย่อมเจริญด้วยยศยิ่งๆขึ้นไป
๕๐๓.
ไม่เย่อหยิ่งมัวเมา ไม่ยินดีคลุกคลีในกาม ไม่ประมาท มีใจสงบเพ่งพิจารณา ย่อมมีสุขอย่างยิ่ง
๕๐๔.
โอกาสย่อมล่วงเลยคนหนุ่มผู้ทอดทิ้งการงาน ด้วยอ้างว่าหนาวนัก ร้อนนัก เย็นนัก
๕๐๕.
คนพาลมีปัญญาทราม ทำความชั่วอยู่ก็ไม่รู้สึก ย่อมเดือดร้อนใจ เพราะการทำชั่วของตนเหมือนถูกไฟเผา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น