๕๐๖.
หว่านพืชอันใดได้ผลอันนั้น ผู้ทำความดีย่อมได้ผลดี
ผู้ทำความชั่ว ย่อมได้ผลชั่ว
๕๐๗.
เขาทำคุณทำประโยชน์ให้แล้ว ไม่รู้สึกคุณ
ปรารถนาอะไรอีกย่อมไม่สมปรารถนา
๕๐๘.
เขาทำคุณประโยชน์ให้แล้ว รู้สึกคุณ
ปรารถนาอะไรก็ย่อมสมปรารถนา
๕๐๙.
กิจที่ควรทำทีหลัง ทำเสียก่อนย่อมเดือดร้อนภายหลัง เหมือนหักพุ่มไม้บังเงาเสียก่อนโค่นต้นไม้ฉนั้น
๕๑๐.
มีสุขมีทุกข์ เพราะเหตุแห่งบุญเก่ากรรมเก่า
ถือว่าใช้หนี้กรรมเก่า
๕๑๑.
ผู้ใดหาสุขใส่ตน โดยเบียดเบียนลงโทษคนอื่น
ผู้ใฝ่หาความสุขผู้นั้นตายไปก็ไม่ได้รับความสุข
๕๑๒.
ผู้ใดหาสุขใส่ตน โดยไม่เบียดเบียนลงโทษคนอื่น
ผู้ใฝ่หาความสุข ผูํ้นั้นตายไปก็เป็นสุข
๕๑๓.
กามมีพิษเผ็ดร้อนดุจอสรพิษ เป็นที่หมกมุ่นของคนโง่
เขาต้องตกอยู่ในนรก ทนทุกข์อยู่เป็นเวลาช้านาน
๕๑๔.
คนโกหก เย่อหยิ่ง พูดเพ้อเจ้อ ยกตัว จิตใจไม่มั่นคง
ย่อมไม่งอกงามในธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสั่งสอน
๕๑๕.
พราหมณ์และพระอริยเจ้าย่อมสรรเสริญผู้ฆ่าความโกรธได้
เหมือนดั่งไม้รากขมยอดหวาน เพราะผู้ฆ่าความโกรธได้ย่อมไม่เศร้าโศกเสียใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น