๕๘๑.
สมณะเป็นผู้สงบระงับจากบาปกรรมทั้งปวง
๕๘๒.
จงหลีกให้พ้นชั่ว เหมือนพ่อค้ามีทรัพย์มากเดินหลีกทางที่มีภัย และผู้รักชีวิตหลีกจากยาพิษฉนั้น
๕๘๓.
เมื่อเขาขอโทษ ผู้ใดยังขุ่นข้องอยู่
ผูกโกรธไว้ไม่ยอมยกโทษให้ เรียกว่าผูกเวรไว้
๕๘๔.
ในหมู่มนุษย์ คนที่ข้ามไปถึงฝั่งพระนิพพานได้มีน้อย
นอกนั้นยังวิ่งเลาะอยู่ชายฝั่งข้างนี้
๕๘๕.
จงฝึกฝนตั้งจิตให้แน่วแน่ตั้งมั่นไว้ ด้วยการพิจารณาเห็นความไม่สวยงาม มีสติควบคุมกาย มีความเบื่อหน่ายในสังขารทั้งหลายให้มาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น