๖๑๖.
ฉลาดในการรักษาแบบโบราณ ประพฤติตามจารึตประเพณีย่อมไม่ตกไปสู่ที่ชั่ว
๖๑๗.
ไม่ทำตามคำสั่งสอนที่ท่านผู้รู้ได้กล่าวไว้ ก็เปรียบเหมือนพ่อค้าขี่ม้าพยศ จะไปโดยราบเรียบอย่างไร
๖๑๘.
ผู้ใดยกตนข่มท่าน วางโต ใจกระด้าง
พึงรู้ว่าผู้นั้นเป็นคนเลวทราม
๖๑๙.
ผู้ใดรู้สำนึกว่าตนมีศีล มีปัญญา มีความรู้
ผู้นั้นย่อมประพฤติตนเพื่อประโยชน์ตนและผู้อื่นทั้งสองฝ่าย
๖๒๐.
ผู้ใดมีสติอยู่ทุกขณะจิต มีเมตตาจิตไม่จำกัดขอบเขต
ผู้นั้นย่อมเห็นแจ้งในเครื่องผูกมัดตนไว้ในโลกนี้
ผู้นั้นย่อมแก้เครื่องผูกมัดตนออกได้
๖๒๑.
รีบร้อนในเวลาที่ควรช้าๆ ชักช้าในเวลาที่ควรเร่งรีบ เป็นคนโง่
ย่อมเป็นทุกข์ เพราะไม่ฉลาดในการกระทำนั้น
๖๒๒
ช้าในเวลาที่ควรช้า ด่วนในเวลาที่ควรด่วน เป็นคนฉลาด ย่อมเป็นสุขเพราะฉลาดในการกระทำน้ัน
๖๒๓.
ไม่ฆ่าเอง ไม่ให้ผู้อื่นฆ่า ไม่ชนะเอง ไม่ทำให้ผู้อื่นชนะ เป็นผู้เมตตาต่อสัตว์ทั้งปวง ย่อมไม่มีเวรมีภัยกับผู้ใด
๖๒๔.
ทำบุญให้บิดามารดาผู้ล่วงลับไปแล้ว
ย่อมได้รับการสรรเสริญในโลกนี้ แม้ตายไปก็เป็นสุขในสวรรค์
๖๒๕.
เป็นคนฉลาดรู้จักคุณคน ตอบแทนคุณคน คบเพื่อนที่ดี ช่วยทำกิจแก่ผู้ตกทุกข์ อย่างนี้เรียกว่าเป็นผู้ดี
๖๑๗.
ไม่ทำตามคำสั่งสอนที่ท่านผู้รู้ได้กล่าวไว้ ก็เปรียบเหมือนพ่อค้าขี่ม้าพยศ จะไปโดยราบเรียบอย่างไร
๖๑๘.
ผู้ใดยกตนข่มท่าน วางโต ใจกระด้าง
พึงรู้ว่าผู้นั้นเป็นคนเลวทราม
๖๑๙.
ผู้ใดรู้สำนึกว่าตนมีศีล มีปัญญา มีความรู้
ผู้นั้นย่อมประพฤติตนเพื่อประโยชน์ตนและผู้อื่นทั้งสองฝ่าย
๖๒๐.
ผู้ใดมีสติอยู่ทุกขณะจิต มีเมตตาจิตไม่จำกัดขอบเขต
ผู้นั้นย่อมเห็นแจ้งในเครื่องผูกมัดตนไว้ในโลกนี้
ผู้นั้นย่อมแก้เครื่องผูกมัดตนออกได้
๖๒๑.
รีบร้อนในเวลาที่ควรช้าๆ ชักช้าในเวลาที่ควรเร่งรีบ เป็นคนโง่
ย่อมเป็นทุกข์ เพราะไม่ฉลาดในการกระทำนั้น
๖๒๒
ช้าในเวลาที่ควรช้า ด่วนในเวลาที่ควรด่วน เป็นคนฉลาด ย่อมเป็นสุขเพราะฉลาดในการกระทำน้ัน
๖๒๓.
ไม่ฆ่าเอง ไม่ให้ผู้อื่นฆ่า ไม่ชนะเอง ไม่ทำให้ผู้อื่นชนะ เป็นผู้เมตตาต่อสัตว์ทั้งปวง ย่อมไม่มีเวรมีภัยกับผู้ใด
๖๒๔.
ทำบุญให้บิดามารดาผู้ล่วงลับไปแล้ว
ย่อมได้รับการสรรเสริญในโลกนี้ แม้ตายไปก็เป็นสุขในสวรรค์
๖๒๕.
เป็นคนฉลาดรู้จักคุณคน ตอบแทนคุณคน คบเพื่อนที่ดี ช่วยทำกิจแก่ผู้ตกทุกข์ อย่างนี้เรียกว่าเป็นผู้ดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น