๖๐๖.
จงละนิวรณ์ กำจัดอุปกิเลสทั้ง ๑๖
ตัดรัก ตัดชังเสียให้ขาด แล้วเที่ยวไปเด็ดเดี่ยวแต่ผู้เดียว
๖๐๗.
คนโง่คิดว่ามีบุตรมีทรัพย์จึงเดือดร้อน
ที่แท้ตัวของเราก็ไม่มีบุตร ทรัพย์ของเราจะมีที่ไหนเล่า
๖๐๘.
บิดามารดาท่านว่าเป็นพระพรหมเป็นครูอาจารย์คนแรก
เป็นผู้ควรบูชาของบุตร
และเป็นผู้ส่งเสริมช่วยเหลือการกระทำของบุตร
๖๐๙.
บาปยังไม่ให้ผล คนโง่ก็คิดว่ามีรสหวาน บาปให้ผลเมื่อใดคนโง่ก็ระทมทุกข์เมื่อน้ัน
๖๑๐.
คนไม่มีโชคมีฝีมือการทำงานหรือไม่ก็ตาม ย่อมรวบรวมทรัพย์ไว้ได้มาก ส่วนคนมีโชคย่อมบริโภคทรัพย์เหล่าน้ัน
๖๑๑.
ผู้ใดไม่คิดร้ายต่อมิตร จะไปยังบ้านนอก หัวเมืองในกรุงก็ตาม
ย่อมมีคนบูชาทั้วไป
๖๑๒.
ผู้มีใจฝักใฝ่ทางชั่ว ผู้ไม่ละอายต่อบาป ผู้ไม่ห่วงใยในความดี
เขาย่อมประสบแต่ความชั่วช้า เขาย่อมตกไปสู่ความฉิบหาย
๖๑๓.
รู้ธรรมจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงจากใครที่ไหน
พึงนอบน้อมผู้นั้นโดยเคารพ เหมือนพราหมณ์ผู้บูชาไฟ
๖๑๔.
ผู้ใดทำชั่วแล้ว เลิกละความชั่วมาทำความดี
ผู้นั้นเหมือนพระจันทร์ผ่านก้อนเมฆมาส่องโลกให้สว่าง
๖๑๕.
น่ังนอนอาศัยร่มเงาต้นไม้ใด ไม่ควรริดรานกิ่งก้านต้นไม้น้ัน
เพราะผู้ทำลายมิตรเป็นคนเลวทรามต่ำช้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น