๔๐๘.
เมื่อถึงเวลาก็อย่าพร่าประโยชน์เสีย
๔๐๙.
พ้นทุกข์ได้เพราะความเพียร
๔๑๐.
หมั่นทำธุระให้เหมาะแก่การงานย่อมได้เงิน
๔๑๑.
ไม่เกียจคร้าน ย่อมเกิดความสงบใจ
๔๑๒.
ทำการงานอย่างเบื่อหน่าย ย่อมไม่เกิดผลเต็มที่
ลงมือทำการงานทีหลังเขา จะตกอยู่ล้าหลัง
๔๑๔.
ทำการงานโดยไม่เบื่อหน่ายย่อมเกิดผลเต็มที่
๔๑๕.
คนที่ผลัดวันประกันพรุ่ง ยิ่งผลัดนานก็ยิ่งเสื่อมเสีย
๔๑๖.
ควรพยายามทำกิจเสียโดยด่วน
๔๑๗.
เป็นชายควรพยายามไปจนกว่าจะสำเร็จผล
๔๑๘.
ผู้ไม่ประมาทควรมุ่งมั่นการงาน
๔๑๙.
พึงได้รับประโยชน์อันใดอย่างไร ควรบากบั่นอันนั้นอย่างน้้น
๔๒๐.
ผู้จองเวรไว้อย่างไร ย่อมเกิดเวรอย่างน้ัน
๔๒๑.
ผู้ไม่จองเวรน้ันไว้ ย่อมไม่เกิดเวร
๔๒๒.
ไม่มีเวร เพราะไม่ผูกเวร
๔๒๓.
ไม่ว่าเมื่อไร เวรจะระงับด้วยการผูกเวรไม่มี
รสแห่งความสัจจริงเลิศกว่ารสทั้งปวง
๔๒๕.
คำจริงเป็นคำไม่ตาย
๔๒๖.
คนมีเกียรติเพราะมีความสัตย์
๔๒๗.
คนดีต้ังมั่นอยู่ในความสัตย์ด้วยเหตุและผล
๔๒๘.
ควรรักษาความสัตย์ไว้
